تفکر و روشنایی باطنی

در وجود انسان یک منبع سرشار از نور و علم و معرفت است که دسترسی به آن ممکن نیست؛

 مگر با ریاضاتی مشروع که مهمترین آنها پرهیز از گناه و لقمه حرام است.

این صفت نیکو در صورتی برای انسان پدید می آید که دوره ای پی در پی و متوالی از تفکر در زمینه ای گوناگون را بگذراند...